Cilt 1 Sayı 1 (2021): Turistika
Makaleler

Turizmde Kriz Yönetimi, Destinasyon İmajı ve Covid-19 Örneği Üzerine Bir Değerlendirme

PDF
  • Didem Aşar
Didem Aşar
Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü

Yayınlanmış 31.12.2021

Anahtar Kelimeler

  • Crisis,
  • Crisis in Tourism,
  • Crisis Management,
  • Destination Image,
  • Covid-19
  • Kriz,
  • Turizmde Kriz,
  • Kriz Yönetimi,
  • Destinasyon İmajı,
  • COVID-19

Nasıl Atıf Yapılır

Turizmde Kriz Yönetimi, Destinasyon İmajı ve Covid-19 Örneği Üzerine Bir Değerlendirme. (2021). Elegest Elegeş, 1(1), 1-14. https://doi.org/10.64360/w5s9tr22
Creative Commons License

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License ile lisanslanmıştır.

Nasıl Atıf Yapılır

Turizmde Kriz Yönetimi, Destinasyon İmajı ve Covid-19 Örneği Üzerine Bir Değerlendirme. (2021). Elegest Elegeş, 1(1), 1-14. https://doi.org/10.64360/w5s9tr22

Öz

Turizm sektörünün en önemli özelliklerinden birisi, esnek bir yapıya sahip olmasıdır. Sektörün kırılgan bir yapıya sahip olması, gerek iç, gerekse dış kaynaklı yaşanabilecek olaylardan çok kolay bir şekilde etkilenebilir olmasına neden olmaktadır. Turizm sektörünün sahip olduğu bu kırılgan yapısı turizm işletmeleri açısından dönem dönem belirsizliğe ve hatta krizlerin yaşanmasına kadar etki edebilmektedir. Kriz yönetimi, muhtemel kriz olasılıklarının değerlendirilmesi ve örgütün krizleri en az kayıpla atlatabilmesi için gerekli olan önlemlerin alınması ve uygulanması sürecidir. Bu bağlamda, COVID-19 salgını da tüm dünyayı olumsuz yönde etkileyen ve birçok ülkede hayatın durma noktasına gelmesine sebep olan bir kriz olarak yorumlanmaktadır. Bu krizin etkileri birçok sektörde ve endüstride olduğu gibi turizmde de yoğun olarak hissedilmiştir. Bu çalışmanın amacı, kriz yönetimi ve destinasyon imajını COVID-19 örneği ile değerlendirmektir. Bu sebeple, çalışmada yerli ve yabancı kaynaklar dikkate alınarak literatür tarama tekniği kapsamında ikincil verilerle değerlendirme yapılmıştır.

PDF

Referanslar

  1. Akat, İ., Budak G., Budak, G., (2002), İşletme
  2. yönetimi. İzmir: Barış yayınları fakülteler kitapevi.
  3. Aksu, Metin (2010), Kriz yönetimi: Krizleri fırsata çevirmenin yolları. Kum saati yayınları, İstanbul, 2.Baskı, 64-68.
  4. Arab-Zozani, M., & Hassanipour, S. (2020). Sharing solidarity experiences to overcome COVID- 19. Annals of Global Health, 86(1), 114-114.
  5. Arora, G., Kroumpouzos, G., Kassir, M., Jafferany, M., Lotti, T., Sadoughifar, R., Goldust, M. (2020). Solidarity and transparency against the COVID-19 pandemic. Dermatologic
  6. Therapy, 33(4).
  7. Avraham, E. (2015). Destination image repair during crisis: Attracting tourism during the Arab Spring uprisings. Tourism
  8. Management, 47, 224-232.
  9. Baumeister, R. F., & Leary, M. R. (1997). Writing narrative literature reviews. Review of General Psychology, 1(3), 311-320.
  10. Bayazıt, Çengel Z.Ö., Dizdarlar, H.I., & Tepe, F. (2003). İşletmelerde kriz yönetimi ve bir vaka çalışması. Afyon Kocatepe Üniversitesi, 11. ulusal yönetim ve organizasyon kongresi bildiri kitabı. Ankara: Uyum ajans, 363-380.
  11. Baydaş, A., Bekan, İ., & Özyılmaz, A. (2004), Kriz ve kriz yönetimi. Çagdaş Yönetim yaklaşımları, ilkeler, kavramlar ve yaklaşımlar. İstanbul: Beta basım yayım dağıtım, 225-249.
  12. Berk, N. (1993). Sigortacılıkta risk yönetimi. İstanbul: Emek sigorta yayınları.
  13. Bozgeyik, A. (2004). Krizleri fırsata dönüştürmek. Hayat yayıncılık, İstanbul.
  14. Blake, A. ve Sinclair, M. (2003), “Tourism crisis management-US response to September11.
  15. Annals of Tourism Research, Vol. 30 No. 4, pp. 813-832.
  16. Bland, M. (1998). Communicating out of a Crisis. Macmillan Press, London
  17. Cahyanto, I., Wiblishauser, M., Pennington-Gray, L., & Schroeder, A. (2016). The dynamics of travelavoidance: The case of Ebola in the U.S. Tourism Management Perspectives, 20, 195-203.
  18. Can, H. (1992). Organizasyon ve yönetim. Adım yayıncılık, Ankara, 315.
  19. Carnwell, R., & Daly, W. (2001) Strategies for the construction of a critical review of the literature. Nurse Educ Pract 1: 57-63.
  20. Chew, E. Y. T. & Jahari, S. A. (2014). Destinationimage as a mediator between perceived risks and revisitintention: A case of post-disaster Japan. Tourism Management, 40, 382-393.
  21. Chi, C.G.-Q. & Qu, H. (2008). Examining the
  22. structural relationships of destination ımage, tourist satisfaction and destination loyalty: An ıntegrated approach. Tourism Management, 29, 624-636.
  23. Cronin, P., Ryan, F., & Coughlan, M. (2008). Undertaking a literature review: a step- by-step approach. British journal of nursing, 17(1), 38-43.
  24. Çakmak, T. F. (2018). Turizm endüstrisinde kriz yönetimi: Turist rehberleri üzerine bir alan araştırması. Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  25. Çetinsöz, B. C. & Zehra, E. (2012). Turistlerin demografik özelliklerine göre risk azaltma stratejileri: Alanya örneği. Anatolia turizm araştırmaları dergisi, 23, 159-172.
  26. Çetinsöz, B.C. (2011). Uluslararası seyahatlerde turistlerin çekim yerinde algıladıkları risklerin tekrar ziyaret etme niyetlerine etkileri: Alanya ilçesine yönelik bir
  27. araştırma. Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı, Aydın.
  28. Deniz, A. (2007). Kişilik özellikleri ile algılanan risk arasındaki ilişkilerin incelenmesi üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  29. Dinçer, Ö. (1998), Stratejik yönetim ve işletme politikası. İstanbul: Beta basım yayım dağıtım, 396.
  30. Erbaş, E. (2011). Satın alma karar sürecinde algılanan risk: Paket turlara yönelik bir uygulama. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
  31. Ekşili, N., Ünal, Z. ve Çetin, E.G. (2017). Beş yıldızlı otel işletmelerinde kriz dönemlerinde uygulanan tasarruf stratejilerinin bulanık dematel yöntemiyle incelenmesi. Business and Economics Research Journal, Cilt. 8, No. 2, 259-273.
  32. Farzanegan, M.R. & Hofmann, H.P.(2021). A matter of trust? political trust and the COVID-19 pandemic. CESifo Working Paper Series 9121, CESifo.
  33. Faulkner, B. (2001). Towards a frame work for tourism disaster management. Tourism Management, Vol. 22 No. 2, pp. 135-147.
  34. Faulkner, B., Moscardo, G. and Laws, E. (2000) Tourism in the 21st Century -Lessons from experience. Turbulence, chaos and complexity in tourism systems: a research direction for the new millennium. Continuum, London.
  35. Fink, S. (1986) Crisis management. American association of management, New York.
  36. Fınucane, M. L. Slavic, P. & Johnson, S.M.,(2000). The affect heuritic in judgments of risks and benefits. Journal of behavioral
  37. decisionmaking, 13, 1-17.
  38. Göral, R. (2014), Turizm işletmelerinde stratejik yönetim. Detay yayıncılık, Ankara
  39. Gössling, S., Scott D. & Hall, M. C. (2020). Pandemics, tourism and global change: A rapid assessment of COVID-19. Journal of sustainable tourism.
  40. Gülgöz, S., Yedekçioğlu, Ö. A., & Yurtsever, E. (2002). Turkey’s output in social science publications: 1970- 1999. Scientometrics,
  41. 55, 103-121.
  42. Güllü, K. & Aşar, D. (2018). Tüketicilerin seyahat acentaları web tabanlı uygulamalarını etik yönden değerlendirmeleri. OPUS international journal of society researches , 9 (16) , 1256.
  43. Gündüz, Z. (2020). Yiyecek - içecek işletmelerinde kriz yönetimi: Restoran yöneticilerine
  44. yönelik bir uygulama (İzmir ili örneği). Yüksek lisans tezi, İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  45. Güllü K., (2018). Bir turizm destinasyonu olarak Develi'nin turizm potansiyelini belirlemeye yönelik bir SWOT analizi. BMIJ, 6(4), 863.
  46. Glaesser, D. (2006). Crisis management in tourism ındustry. Elsevier, Great Britain.
  47. Hall, C. M., Timothy, D. J., & Duval, D. T. (2004). Security and tourism: Towards a
  48. newunderstanding?. Journal of Travel &Tourism Marketing, 15(2-3), 1-18.
  49. Hall, C.M. (2010). Crisis events in tourism: subjects of crisis in tourism. Current issues in tourism, 13 (4), 401-417.
  50. Huan, T.C., Beaman, J., & Shelby, L. (2004). No- escape natural disaster: Mitigatingimpacts on tourism. Annals of tourism research, 31(2), 255-273.
  51. Hofstede, G. (1994), Management scientists are human. Management science, Cilt: 40, Sayı: 1.
  52. Holmes, J. (2003). Asia pacific business opportunities, ınternational congress and convention association.
  53. Hystad, P.W. & Keller, P.C. (2008). Towards a destination tourism disaster management framework: long-term lessons from a forest fire disaster. Tourism management, 29 (1), 151-162.
  54. ICM, (2009), News coverage of business crisis during 2008. Annual ıcm crisis report. Institue for crisis management.
  55. James, E. H., & Wooten, L. P. (2005). Leadership as (un)usual: How to display competence in times of crisis. Organizational dynamics. 34(2), 141-152.
  56. Joo, D., Woosnam, K. M., Lee, S., & Lee, C. K. (2020). Destination loyalty as explained through self-congruity, emotional solidarity, and travel satisfaction. Journal of hospitality and tourism management, 45, 338-347.
  57. Karabıyık, L., & Anbar, A. (2010), Sermaye piyasası ve yatırım analizi, ekin yayınevi, Bursa.
  58. Karamustafa, K., Güllü, K., Acar, N. & Ulama, Ş. (2010). Konaklama işletmelerinde pazar odaklılık uygulamaları. Ankara, Detay yayınları.
  59. Koçak, A., & Arun, Ö., (2006). İçerik analizi
  60. çalışmalarında örneklem sorunu. Selçuk İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 4(3), 21-28.
  61. Kum, İ. (1974). Türkiye’de tıp kütüphaneleri. Yayımlanmamış doçentlik tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  62. Li, F., Wen, J., & Ying, T. (2018). The influence of crisis on tourists’ perceived destination image and revisitintention: An
  63. exploratorystudy of Chinese tourists to North Korea. Journal of Destination Marketing & Management, 9, 104-111.
  64. Linton, G. & Öberg, C. (2020). Turizmde bir iş modeli tipolojisinin kavramsal gelişimi: Dijitalleşme ve lokasyonun etkisi. Teknoloji yenilik yönetimi incelemesi, 10, 16-27.
  65. Marshall, C., & Rossman, G. B. (1989). Designing qualitative research. Newbury Park, CA: Sage.
  66. Mair, J.,Ritchie, B.W. & Walters, G. (2016). Towards a research agenda for post-disaster and post-crisis recovery strategies for tourist destinations: a narrative review”, Current issues in tourism, 19 (1), 1-26.
  67. Menegaki, A. N. (2020). Hedging feasibility perspectives against the COVID-19 for the international tourism sector. Preprints.14.
  68. Mıtroff, I. I., Shrivastava, P. & Udwadia, F. E. (1987). Effective crisis management. The Academy of Management Executive, 1(3), 285-292.
  69. Okka, O., (2009), Analitik finansal yönetim. Nobel yayınları, Ankara.
  70. Özden, K. (2009). İşletme ve örgütlerde toplam kriz yönetimi, (1.Baskı), Beta yayıncılık, İstanbul.
  71. Özinönü, A.K. (1970). Growth in turkish positive basic sciences, 1933-1966. Middle East Technical University, Faculty Of Arts And Sciences, Ankara.
  72. Papatheodorou, A.,Rossello, J. & Xiao, H. (2010). Global economic crisis and tourism: consequences and perspectives. Journal of Travel Research, 49 (1), 39-45.
  73. Pira, A., & Sohodol Ç. (2004), Kriz yönetimi: Halkla ilişkiler açısından bir değerlendirme. İstanbul: İletişim yayınları.
  74. Pike, S., & Ryan, C. (2004). Destination positioning analysis through a comparison of cognitive, affective, and conative perceptions. Journal of Travel Research, 42(4), 333-342.
  75. Prideaux, B., Laws, E. & Faulkner, B.(2003). Events in Indonesia: exploring thelimits to formal tourism trends fore casting methods in complex crisis situations. Tourism Management 24, 475-487.
  76. Radic, A.,Law, R., Luck, M., Kang, H., Ariza-Montes, A., Arjona-Fuentes, J.M. & Han, H. (2020). Apocalypse now or over reaction to
  77. Coronavirus: the global cruise tourism
  78. industry crisis”, Sustainability, 12 (17), pp. 1-19.
  79. Ritchie, B. (2004). Chaos, crises and disasters: a strategic approach to crisis management in the tourism industry”, Tourism
  80. Management, 25 (6), pp. 669-683.
  81. Roberts, V. (1994). Flood management: Bradford paper. Disaster prevention and
  82. management, 3 (2), 44-60.
  83. Saha, S. & Yap, G. (2014). The moderationeffects of political instability and terrorism on tourism development: A cross-country panel analysis”, Journal of Travel Research, 53 (4), 509-521.
  84. Sapriel, C. (2003). Effective crisis
  85. management:tools and best practice for the new millennium. Journal of Communication Management, 7, 348-355.
  86. Shaluf, I.M., Ahmadun, F. & Said, A.M.(2003). A review of disaster and crisis. Disaster Prevention and Management. 12, 24-32.
  87. Sheaffer, Z., Negrin, Rita M., (2003). Executives oriontations as indicators of crisis management policies and practices. Journal of Management Studies. 40(2), 537-606.
  88. Sönmez, S. (1998). Tourism, terrorism, and politicalinstability. Annals of Tourism Research, 25 (2), 416-456.
  89. Stylidis, D.,Woosnam, K. M., & Ivkov, M. (2020). Tourists’ emotionalsolidarity with residents: A segmentation analysis and its links to destination image and loyalty. Journal of Destination Marketing & Management, 17, 100458.
  90. Tanrısevdi, A., Okumuş, F. (2007). Turizm
  91. işletmelerinde kriz yönetimi, sürdürülebilir rekabet avantajı elde etmede turizm
  92. sektörü: Sektörel stratejiler ve uygulamalar. Uluslararası Rekabet Araştırmaları Kurumu Derneği (Urak) Yayınları. Yayın No: 2007/1. Kazancı Matbaacılık Sanayi A.S.
  93. Tarman, B., Acun İ., & Yüksel Z., (2010). Sosyal bilgiler eğitimi alanındaki tezlerin değerlendirilmesi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(3), 725-746.
  94. T.C. Sağlık Bakanlığı (2020). Covid-19 salgın yönetimi ve çalışma rehberi. Kurumsal web sayfası.
  95. TDK, (1997), Türk Dil Kurumu Sözlüğü, İstanbul: Milliyet Yayınları.
  96. Topuz, Çetin (2009). Kriz yönetimi ve turizm sektörüne etkileri: Belek bölgesindeki otel işletmelerine yönelik bir uygulama. Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  97. Tomasini, F. (2021). Solidarity in the time of COVID-19. Cambridge Quarterly of Healthcare Ethics, 30(2), 234-247.
  98. Tonta, Y., & İlhan, M. (2002). Contribution Of Hacettepe University Faculty of Medicine to the World’s Biomedical Literature (1988-1997). Scientometrics, 55, (1), 123-136.
  99. Tunçer, P. (2012). Yönetim ve organizasyon. İstanbul: Beta yayınları.
  100. TÜRSAB (2021). Son verilerle Türkiye turizm istatistikleri raporu.
  101. UNWTO. (2020). COVID-19 response.
  102. https://www.unwto.org/tourism-covid-19.
  103. Uzun, A. (1990). A quantitative analysis of turkish publication output in physics.
  104. Scientometrics, 19(1-2), 57-73.
  105. Vergiliel, T., M. (2014). Kriz yönetimi: Uygulama için temel adımlar, (5.Baskı), Nobel
  106. Yayınları, Ankara.
  107. Wen, Z.,Huimin, G., & Kavanaugh, R. R. (2005).
  108. The impacts of SARS on the consumer behaviour of Chinese domestic tourists.
  109. Current Issues in Tourism, 8(1), 22-38.
  110. West-Oram, P. (2021). Solidarity is for other people: Identifying derelictions of solidarity in responses to COVID-19. Journal of MedicalEthics, 47(2), 65-68.
  111. Wiersma, W. (1995). Research methods in education: An introduction (Sixth edition). Boston: Allyn and Bacon.
  112. Wike, R.,Fetterolf, J., & Mordecai, M. (2020). U.S. image plummets internationally as most say country has handled coronavirus badly. Pew Research Center.
  113. Wıllett, A.M. (1971), The economie theory of risk and insuarence. Newyork: Huebner
  114. Foundation Studies.
  115. Woosnam, K. M. (2011). Using emotional solidarity to explain residents’ attitudes about tourism and tourism development. Journal of Travel Research, 51(3), 315-327.
  116. Woosnam, K. M., Shafer, C. S., Scott, D., & Timothy, D. J. (2015). Tourists’ perceived safety throug hemotional solidarity with residents in two Mexico-United States border regions. Tourism Management, 46, 263-273.
  117. Zencir, E., Kozak N., (2012). Sosyal bilimler enstitü dergilerinde yayımlanan turizm
  118. makalelerinin bibliyometrik profili (2000-2010). Lisansüstü Turizm Öğrencileri Araştırma Kongresi. 673-682
  119. Zenker, S., Von, Wallpach, S., Braun, E., &
  120. Vallaster, C. (2019). How the refugee crisis impacts the decision structure of tourists: A cross-countrys cenario study. Tourism Management, 71, 197-212.
  121. Zerenler, M. (2003). Kriz dönemlerinde üretim süreci esnekliğinin işletmeperformansına etkileri. İibf Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Cilt. 6, 99-132.
  122. Zheng, D., Luo, Q., & Ritchie, B. W. (2021). Afraid to travelafter COVID-19? Self-protection, coping and resilience against pandemic ‘travel fear’. Tourism Management, 83, 104261.

Benzer Makaleler

Bu makale için ayrıca gelişmiş bir benzerlik araması başlat yapabilirsiniz.